دوسالانه‌های تجسمی با چه چالش‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۱۹۸۱۵
با کمی اغماض و مسامحه، می‌توان گفت دوسالانه‌ها تا اینجا کارنامۀ قابل قبولی داشته‌اند اما نیازهای هنری و فرهنگی جامعه ما گسترش یافته و لزوم بازنگری در مورد نحوه، سطح برگزاری و گستردگی آنها محسوس است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حسین عصمتی هنرمند شناخته‌شده عرصه هنرهای تجسمی که در زمینه نگارگری و مجسمه‌سازی فعالیت دارد، در یادداشتی به بررسی مسائل و چالش‌های دوسالانه‌های هنری پرداخته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته به شرح زیر است:
«دوسالانه‌ها پیش از انقلاب اسلامی شروع به فعالیت کردند. به واسطۀ برگزاری آنها در این سال‌ها، اتفاقات خوبی در عرصه هنر افتاده است. جوانانِ هنرمندِ متعددی در این فعالیت‌های هنری دیده شده و به دلیل معرفی در دوسالانه‌ها به عرصه رسیده‌اند. دوسالانه‌ها، انگیزه و شوق مناسبی را برای هنرمندان جوان جهت انجام فعالیت‌های هنری ایجاد کرده و آنها را در ادواری در کنار هم جمع کرده است. با کمی اغماض و مسامحه، می‌توان گفت دوسالانه‌ها تا اینجا کارنامۀ قابل قبولی داشته‌اند اما نیازهای هنری و فرهنگی جامعه ما گسترش یافته و لزوم بازنگری در مورد نحوه، سطح برگزاری و گستردگی آنها محسوس است. به دلیل برنامه‌ریزی دقیق‌تر و کامل‌تر، ضروری است چالش‌ها و مشکلات دوسالانه مورد بررسی قرار گیرد. دوسالانه‌ها دارای مشکلات متعددی هستند که باید در آسیبشناسی رشته‌های مختلف در یک فرایند دقیق تحقیقاتی مورد توجه قرار بگیرد. اما فیالحال به دلیل این که خود در دوسالانه‌های نگارگری فعال بوده‌ام و در حوزه مجسمه نیز فعالیت دارم، مواردی که آشکار است و در این دو دوسالانه دیده می‌شود را طرح میکنم.
به نظر می‌رسد عنوان هر دوسالانه (دوسالانه نگارگری، مجسمه‌سازی، نقاشی و ...) ، از این لحاظ که گرایش‌های مختلف را در خود جای میدهد، ظرفیت این وسعت و فراوانی را ندارد. بر اساس این عناوین، باید تمام گرایش‌های موجود در هر رشته امکان حضور در دوسالانه و بخش مسابقات را داشته باشند اما آنچه که تا کنون اتفاق افتاده، این‌گونه نبوده است. کیفیت و نحوۀ برگزاری دوسالانه‌ها چنان محدود بوده که نتوانسته تمام هنرمندان با گرایش‌های متنوع آن رشته را در برگیرد. گاهی این گرایش‌ها، گرایش‌هایی هستند که در عرصۀ تولیدات فرهنگی و هنری، باید بخشی از نیاز فرهنگی جامعه را تأمین کنند. یکی از مشکلات، فراگیر نبودن دوسالانههاست؛ فراگیر نبودن به این معنا که در هر دوسالانه، متناسب با نظرات و سلایق ارکان دوسالانه مانند، شورای سیاستگذاری، دبیر و داوران؛ گسترۀ خاص و محدودی از آثار مورد توجه قرار می‌گیرد و بخش عمده و متنوعی از آثار امکان دیده شدن و محک خوردن را به دست نمی‌آورند. لذا خواسته یا ناخواسته، شکل مشخصی از آثار که مورد توجه دبیر و داوران است، ارزشگذاری شده و باقی آثار در حاشیه قرار می‌گیرند. به تعبیری، با حمایت از نوع مشخصی از سبک و جریان هنری، دیگر سبکها که البته مورد نیاز فرهنگ و هنر ایران است، مغفول مانده و به هنگام نیاز دست فرهنگ و هنرِ ایران، تقریبا از این تخصص‌های هنری خالی میماند.
این چالش در تمامی دوسالانه‌ها یا اکثر آنها وجود دارد. در این راستا مثالی از هر دوسالانه، ضروری و تبیین‌کننده موضوع خواهد بود. چنین چالشی در برگزاری دوسالانه مجسمه دیده می‌شود. در مقایسه با کیفیت برگزاری دوسالانه در این سال‌ها، مجسمه‌سازی معنای گسترده‌تری دارد و هرگونه پیکرتراشی و شکل دادن به اشیاء را در بر می‌گیرد. امروزه این تعریف گسترده‌تر هم شده است. پرسش این است که آیا می‌توان در یک دوسالانه با امکانات محدود گرایش‌های متعدد مجسمه‌سازی را در نمایشگاه پذیرفت؟ با توجه با سابقه این دوسالانه و حداقل در سال‌های اخیر، آثاری بیشتر به نمایشگاه راه یافته‌اند که بهره‌ای از نگاه مدرن در مجسمه‌سازی برده‌اند. به تعبیری می‌توان ادعا کرد یک شیوۀ خاص که مورد وثوق برگزارکنندگان بوده، در نمایشگاه غلبۀ بیشتری یافته است. به اعتقاد اینجانب چنین اتفاقی سبب شده است هنگامی که جامعه نیاز دارد هنرمندانی به شیوه واقع‌گرا و کلاسیک اثری را تولید کنند، دچار کمبود شود. به عنوان مثال، وقتی باید سردیس شخصیتی ساخته شود، به واسطۀ محدودیت، چالش ایجاد می‌شود. به همین دلیل آثاری در این زمینه تولید می‌شوند که به‌واسطه ضعف اجرایی اکثراً مورد وهن قرار می‌گیرند. در صورتی که باید تعداد این هنرمندان بیش از این باشد. با توجه به این مطلب، چند سوال طرح می‌شود؛ کسانی که به شیوه کلاسیک و یا واقع‌گرا کار می‌کنند، در دوسالانۀ مجسمه‌سازی چه جایگاهی دارند؟ کسانی که مایل هستند در حوزه مجسمه‌سازی با رویکرد عامهپسند(اثری که مورد توجه جامعه قرار گیرد) خلق اثر کنند، چه جایگاهی دارند؟ و ...
البته منظور این نیست که دوسالانه‌ها ریشه این معضلات و ضعف‌ها است. ریشه را باید در بخش‌های دیگری مانند آموزش جست‌وجو کرد. اما دوسالانه امکان و انگیزهای است برای هنرمندانی که به صورت خودجوش فعالیت می‌کنند و به این عرصه‌ها علاقه‌مند هستند. این نوع از آثار، نیاز بخشی از جامعه است.
در دوسالانه نگارگری نیز چنین مشکلی دیده می‌شود. گرایش‌ها و بخش‌های متنوعی در نگارگری وجود دارد. به عنوان مثال در بخش گل و مرغ، هنرمندانی به شیوه قدیم کار می‌کنند و برخی به شیوههای جدید. در هر دو شیوه آثار فاخری خلق می‌شود اما به دلیل محدودیت و گاهی گرایش داوران، یکی از این دو شیوه که معمولا شیوه قدیم است، با بی‌مهری مواجه می‌شود. در ساخت گل و مرغ به شیوههای جدید نیز تنوع و گوناگونی وجود دارد که با همین چالش مواجه است. هنرمندانی هستند که در شهرستانها مشغول خلق اثر هستند و معمولاً نادیده گرفته می‌شوند. در بخش نگارگری نیز هنرمندان در سبکهای مختلف مشغول تولیدات هنری هستند. هر هنرمندی شیوه‌ای را انتخاب و به آن شیوه، تولید اثر دارد اما به دلایل مختلف، برخی از شیوه‌ها دیده نشده و مورد توجه واقع نمیشود. همچنین بخشهایی مانند تشعیر و طراحی که هر کدام اهمیت خود را دارند نیز در دورههایی از دوسالانه نگارگری حذف می‌شوند.
به نظر می‌رسد در دوسالانه‌های دیگر نیز مسائل مشابهی وجود دارد که موجب می‌شود برخی از گرایشات به آنها راه پیدا نکنند.
چنانکه عرض شد، دوسالانه‌ها پاسخگویِ درخواست تمام هنرمندان با گرایشات متنوع نیست. شاید دلیل اصلی، علایق و نوع نگاه ارکان دوسالانه‌ها باشد. بخشی هم مربوط به محدودیت امکانات دوسالانه‌ها است. سوال این‌جاست که چه باید کرد؟ آیا باید دوسالانه‌ها با همین ساختار از این محدودیت رها شوند؟ آیا نیاز به تأسیس دوسالانه‌های بیشتری برای گرایشاتی که مورد نیاز جامعه است، داریم؟ این‌ها سوالاتی است که برای پاسخ به آنها نیاز به تحقیق و بررسی گسترده‌تری وجود دارد».
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: فرهنگ و هنر مجسمه سازی نگارگری هنرهای تجسمی فرهنگ و هنر مجسمه سازی نگارگری هنرهای تجسمی دوسالانه ها مجسمه سازی مورد توجه گرایش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۱۹۸۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طرز تهیه مربای توت فرنگی خوش‌رنگ و لذیذ به شیوه خاله‌ها!
طرز تهیه مربای توت فرنگی ساده را بلدید؟ یا شما هم از آن دسته از افرادید که همیشه یک خاله، عمه یا زن‌عمویی دارند که هرسال بهار به آنها یک شیشه مربای توت‌فرنگی هدیه دهد؟
زیسان: احتمالا شما هم با دیدن توت فرنگی‌های قرمز و خوشمزه ناخودآگاه دلتان هوس مربای توت فرنگی می‌کند. از آن جایی که بچه‌ها نیز معمولاً به پنکیک علاقه دارند، می‌توانید به جای شکلات‌های مضر، پنکیک‌ها را با مربای توت فرنگی خانگی و سالم تزئین کنید و این گونه از خواص توت فرنگی برای سلامتی نیز بهره ببرید. در ادامه طرز تهیه مربای خوشمزه توت فرنگی و راز‌های نگهداری طولانی مدت آن را به شما آموزش داده‌ایم؛ پس با زیسان همراه باشید.
آنچه در ادامه خواهید آموخت:
مواد لازم مربای توت فرنگی مراحل تهیه مربای توت فرنگی چگونه مربای توت فرنگی را طولانی مدت نگهداری کنیم؟+ پیشنهاد: اگر خواص توت فرنگی را بدانید عاشقش می‌شوید!
مرحله اول: ابتدا باید توت فرنگی‌ها را با آب سرد به خوبی بشویید سپس کلاهک آنها را جدا کنید و درون آبکش بریزید تا آب اضافی توت فرنگی‌ها خارج شود.
مرحله دوم: یک قابلمه مناسب انتخاب کنید و ۱ لایه توت فرنگی داخل قابلمه بریزید سپس ۱ لایه شکر روی توت فرنگی‌ها بریزید. این کار را تا زمانی ادامه دهید که توت فرنگی و شکر دستور تمام شوند.
مرحله سوم: درب قابلمه را بگذارید و آن را درون یخچال قرار دهید. حدود ۲۴ ساعت صبر کنید تا توت فرنگی‌ها آب بیندازند.
*نکته: به گزارش زیسان، پس از گذشت ۲۴ ساعت توت فرنگی‌ها آب می‌اندازند و شکر خیس می‌شود، اما اگر این اتفاق نیوفتاد یعنی توت فرنگی‌هایی که انتخاب کردید کم آب هستند و باید حدود نصف لیوان آب ولرم به مواد مربا اضافه کنید.
مرحله چهارم: قابلمه را روی حرارت بالای اجاق گاز قرار دهید. پس گذشت مدتی شکر کاملاً حل می‌شود و مواد شروع به جوشیدن و تولید کف می‌کند.
*نکته: حتماً از یک قابلمه مناسب استفاده کنید؛ چون در زمان تولید کف حجم مواد زیاد می‌شود و اگر قابلمه متناسب نباشد مواد مربا سرریز می‌شود.
مرحله پنجم: با یک ملاقه تمیز مربا را آرام هم بزنید تا کف تولید شده از بین برود و باعث سرریز شدن مواد مربا نشود.
مرحله ششم: در این مرحله آب لیمو ترش را بگیرید و به مواد مربا اضافه کنید.
*نکته: برای خوش‌طعم‌تر شدن مربا می‌توانید کمی وانیل به آن اضافه کنید.
مرحله هفتم: پس از به جوش آمدن مواد مربا ۵ الی ۱۰ دقیقه زمان برای پخت مربای توت فرنگی صبر کنید. پس از گذشت این مدت یک بشقاب تمیز بردارید و حدود ۱ قاشق از آب مربا را درون بشقاب بریزید. حدود ۳۰ الی ۴۰ ثانیه صبر کنید تا خُنک شود سپس با دست امتحان کنید، اگر آب مربا به غلظت دلخواه‌تان رسیده بود یعنی مربای توت فرنگی خوشمزه شما آماده است. اما اگر آب مربا از انگشت‌تان سرازیر شد و غلظت کافی را نداشت ۲ الی ۳ دقیقه دیگر به زمان پخت مربا اضافه کنید.
مرحله آخر: پس از این که مربا آماده شد، حدود ۱۲ ساعت صبر کنید تا خوب خُنک شود سپس آن را درون شیشه‌های تمیز بریزید و در یخچال نگهداری کنید.
پیشنهاد: در این روزهای گرم با یک اسموتی توت فرنگی خوشمزه از مهمان پذیرایی کنید!
چگونه مربای توت فرنگی را طولانی مدت نگهداری کنیم؟به گزارش زیسان، یکی از نکات مهم که در ماندگاری مربا تأثیر دارد، غلظت آن است. اگر مربا بیش از حد غلیظ باشد، پس از مدتی سفت شده و شکرک می‌زند و برعکس اگر مربا رقیق باشد، پس از گذشت مدتی کپک می‌زند. برای این که بدانید آیا مربای شما غلظت مناسب دارد، کمی از آن را روی انگشت‌تان بریزید، اگر مربا از روی انگشت‌تان سرازیر نشد یعنی غلظت مربا مناسب است.
حتماً مربا را درون ظرف در بسته و در یخچال نگهداری کنید.
بهتر است زمان پخت مربا برای هم زدن آن از قاشق چوبی استفاده کنید.
اضافه کردن آب لیمو ترش به مربا را فراموش نکنید؛ چون باعث شکرک نزدن آن می‌شود.
ظرفی که برای نگهداری مربا استفاده می‌کنید باید از قبل شسته و تمیز باشد.
از ظروف پلاستیکی برای نگهداری مربا استفاده نکنید.
وقتی مربا داغ است آن را درون شیشه نریزید، حدود ۱۲ ساعت پس از پخت، وقتی مربا کاملاً خُنک است غلظت آن مشخص می‌شود. پس ۱۲ ساعت صبر کنید سپس اگر غلظت مربا مناسب بود آن را درون شیشه بریزید.
حالا قبل از اینکه دست به کار شوید تا یک مربای لذیذ توت فرنگی درست کنید، روش‌های شستن و ضدعفونی‌کردن توت فرنگی را یاد بگیرید.
سخن پایانی
همان طور که می‌دانید مربا‌های آماده حاوی مواد نگهدارنده هستند و ممکن است این مواد نگهدارنده برای سلامتی کودکان، مادران باردار یا افراد مسن مضر باشد. شما می‌توانید با صرف کمی زمان و حوصله مربا‌های خوشمزه و سالم با میوه‌های فصلی درست کنید و در کنار عزیزان‌تان نوش جان کنید.
*طرز تهیه: زهرا راستین
tags # توت فرنگی سایر اخبار
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد